บทที่ 7 เขาทำให้เธอต้องการ
“ทำไมคะ อย่าบอกนะว่ามีบริการเกาคางและเล่านิทานก่อนนอน” เธอยิ้มพราวเสน่ห์แบบที่ทำให้หัวใจของชายหนุ่มแทบหยุดเต้น
“เปล่าครับ แต่ผมมีวิธีที่จะทำให้คุณนอนหลับฝันดี”
“ฉันอยากฝันดีจังค่ะ”
เป็นคำพูดไพเราะที่สุดเท่าที่เขาเคยได้ยินได้ฟัง เควินแน่ใจเหลือเกินว่าการได้ครอบครองเธอคือความโชคดีที่สุดในโลก ชายหนุ่มไล้นิ้วบนกรอบใบหน้าเรียวรูปไข่อย่างเสน่ห่า ราวกับว่าเขาหลงใหลในความงดงามนี้และรอคอยที่จะได้เชยชมมาทั้งชีวิต
“คุณสวยเหลือเกิน”
ไม่ว่าสิ่งที่เขากล่าวจะเป็นเพียงลมปากของผู้ชายเจ้าชู้หรือกลั่นกรองออกมาจากความรู้สึกที่แท้จริง แต่มันก็สามารถทำให้วีนัสปลาบปลื้มจนผิวแก้มเนียนเรื่อแดงด้วยความร้อนผ่าว เธอหวั่นไหวไปทั้งหัวใจและแทบจะหลงลืมว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่
“นี่เป็นหนึ่งในขั้นตอนที่จะทำให้ฉันนอนหลับฝันดีใช่ไหมคะ”
ปลายนิ้วของเขาไล่มายังกลีบปากล่างน่าจูบ แววตาเหมือนอยากจะกลืนกินของเขาประกาศชัดเจนว่ายอมศิโรราบแทบเท้าน้อย ๆ ของเธออย่างไร้ข้อกังขา
“ผมยังไม่ได้เริ่มเลย”
“จริงหรือคะ ทำไมฉันถึงเคลิ้มแล้ว”
หญิงสาวใส่เชื้อเพลิงเข้าไปอีก เธอจุดประกายไฟในดวงตาของเขา
“คุณต้องเหงื่อออกก่อนสิครับถึงจะหลับสนิท”
“ฟังน่าตื่นเต้นจัง” วีนัสกัดริมฝีปากล่างของตัวเองและบอกชายหนุ่มด้วยแววตาว่าต้องการให้เขาทำในสิ่งที่ทั้งคู่เห็นพ้องเป็นเสียงเดียว
“แค่ตื่นเต้นยังน้อยไปครับ”
คำรับรองนั้นมีผลต่อประสาททุกส่วนในร่างกายเธอ แต่กว่าวีนัสจะรู้ตัวว่าไม่ใช่เขาคนเดียวที่ตกหลุมเสน่ห์ก็เมื่อตอนที่เผยอริมฝีปากต้อนรับจูบพรากหัวใจ
เขาไม่เคยต้องการใครมากมายเท่านี้มาก่อน เควินสูดลมหายใจสั่นสะท้าน เมื่อเธอทาบฝ่ามือกับลำตัวของเขาและลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกแกร่ง พริ้วไหวไปตามระลอกมัดกล้ามแข็งแรง เธอทำให้เขาแทบคลั่งเพราะอยากบุกรุกเข้าสู่พื้นที่ส่วนตัวของเธอ
“ให้ตายสิ” เขาพึมพำเสียงแหบห้าว
หากปล่อยให้เธอแตะต้องเนื้อตัวแบบนี้ เขาอาจจะระเบิดออกมาก่อนถึงเวลา
“คะ ? ” แววตาฉ่ำวาวของเธอเต็มไปด้วยคำถาม
“ชุดนอนนี่ไม่เหมาะกับคุณเลย”
วีนัสยิ้มรู้ทัน เธอห่อไหล่เข้าหากันแล้วปลดเชือกคล้องขนาดเล็กเท่าเส้นสปาเก็ตตี้ออกจากบ่าสองข้าง ซึ่งเขาอาสาหน้าที่กำจัดชุดนอนไม่ได้นอนให้พ้นทาง หญิงสาวทำท่าจะยกแขนขึ้นบังทรวงอกอวบอัดที่เปลือยเปล่า ทว่าถูกเขาจับแขนสองข้างตรึงไว้เหนือศีรษะ
แววตาคลั่งไคล้ของเขามองเธออย่างดื่มด่ำ ผิวสีครีม เส้นโค้งเว้าอ่อนหวานของเรือนร่างบอบบางและยอดถันสีชมพูระเรื่อ ใบหน้าสวยจัดของเธอล้อมด้วยกรอบเส้นผมสีน้ำตาลที่กระจายทั่วหมอนใบโต เควินแทบเป็นบ้าด้วยความอยากกลืนกินเธอทั้งตัว
เขาทาบมือใหญ่บนความกิ่วของเอวบางแล้วเลื่อนลงเพื่อดึงกางเกงชั้นในตัวจิ๋วของเธอออก แต่หญิงสาวพลิกสะโพกหนีไม่ให้ความร่วมมือ
“ฉันต้องโป๊คนเดียวเหรอคะ ใจร้ายจัง” วีนัสประท้วงเพื่อทวงความยุติธรรม แรงพิศวาสจากดวงตาเขาแผดเผาเธอจนแดงก่ำไปทั่วทุกอณูรูขุมขน
ชายหนุ่มยิ้มร้ายก่อนจะโก่งตัวขึ้น ถอดกางเกงนอนขาสั้นโยนไปกองแถวปลายเตียง แล้วหันมาจัดการกับสิ่งที่ทำค้างเอาไว้อย่างกระตือรือร้น ขณะที่วีนัสกัดริมฝีปากพยายามข่มความระทึกใจหลังจากรู้ความลับที่เขายืดอกเปิดเผยมันอย่างภาคภูมิ
บิ๊กเบิ้มขนาดนั้นเธอจะรับมันไหวหรือ ?
เขาเลื่อนตัวกลับมาอยู่เหนือหญิงสาว โครงร่างสูงใหญ่แข็งแรงด้วยมัดกล้ามตึงแน่นเปลือยเปล่าแนบชิดกับเธอ วีนัสสัมผัสความรุ่มร้อนจากผิวกายชายหนุ่มและได้ยินเสียงหัวใจของเขาเต้นกระหน่ำปานรัวกลอง
เธอหลงเพลิดเพลินกับการแนบเคล้าหนั่นเนื้อและแรงกดจากฝ่ามือใหญ่ที่เคล้าคลึงสัดส่วนของเธออย่างละลานตาละลานใจ เขาเลื่อนลงไปตามเรื่อนร่างของเธอ ริมฝีปากร้ายกาจของเขาจูบพรมทั่วซอกคอหอมกรุ่น เรื่อยลงไปที่แอ่งชีพจร ระหว่างทรวงอกอวบอัดเต่งตึง ขบกัดนวลเนื้อละมุนและดูดดื่มยอดถันสีหวาน พลางเม้มดึงไว้ระหว่างไรฟันและหยอกล้อเล่นด้วยลิ้น สลับข้างอย่างเอาอกเอาใจกระทั่งได้ยินเสียงครวญครางหวิวหวามของหญิงสาวเมื่อเธอไม่สามารถจะกลั้นมันเอาไว้
วีนัสแอ่นหลังเมื่อเขาเลียไล้ต่ำลงไปตามแนวชายโครงและส่วนเว้าของเอวบาง เควินปล่อยมือเธอเป็นอิสระแล้วแยกท่อนขาเรียวสวยสองข้างออก เขาตรึงพับเข่าของเธอไว้เพื่อเชยชมความงาม
ชายหนุ่มจ้องมองกลีบเนื้ออวบอิ่มกับรอยแยกสีชมพูสดที่ไร้เส้นขนบดบังซึ่งทำให้เขานึกถึงเวลาที่เธอกำจัดมัน แล้วเธอก็ร้องครางออกมาอีกครั้งเมื่อเขาลดศีรษะลง ลิ้นร้ายของเขาเล้าโลมเลียไล้เธออย่างตะกละตะกราม ทำให้เธอด่าวดิ้นสั่นสะท้านและร้องขออย่างร้าวราน
“ผมเคยเตือนแล้วว่าคุณต้องเหงื่อออก” เสียงของเขาหอบกระเส่าเหมือนพึ่งกลับมาจากการวิ่งแข่ง
เควินไม่ยอมให้เธอหลุดพ้นจากความทรมานแม้ว่าจะถูกหญิงสาวจิกทึ้งศีรษะของเขาอย่างไร เขาทำให้เธอฉ่ำล้นด้วยความต้องการถูกครอบครองซึ่งแก่นกายของเขาก็หน่วงหนักด้วยความกระหายในตัวเธอเช่นกัน
