บทที่ 18 ช่วย

ร่างสูงจูงมือฉันมาที่รถของเขาซึ่งจอดอยู่บนถนนตรงที่เดิม เขาปล่อยมือออกวาดขาคร่อมรถแล้วหันมามองฉันด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แววตาคมเข้มติดเย็นชาจับจ้องมาที่ฉันคล้ายไม่สบอารมณ์หน่อย ๆ

“จะไม่ไป?”

“คะ… คะ?” ฉันเลิ่กลั่กกับคำถามของเขาขึ้นมา บอกตรง ๆ คือฉันยังงง ๆ อยู่ จู่ ๆ ก็เกือบจะโดนแฟนเก่าตบ และถูกช่วยเอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ