บทที่ 22 สิงโตตัวร้าย

หมับ

ฉันที่เริ่มใจคอไม่ดีตัดสินใจคว้าจับหัวเข่าเฮียสิงห์พลางส่ายหน้ารัว ๆ ดวงตาคมหลุบมองมือฉันที่วางอยู่บนเข่าเขาเล็กน้อย แววตาเย็นชาละมาสบตาฉันนิ่ง ฉันพยายามออดอ้อนวอนขอเขาทางสายตา ไม่ใช่ว่าฉันกลัวเฮียสิงห์จะมีเรื่องกับจีซัสหรอกนะ แต่ฉันกลัวหมอนั่นเจอฉันต่างหากล่ะ

ทว่า… สิงห์คำรามก็คือสิงห์คำราม คน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ