บทที่ 53 หวงแหน

ผมผละตัวออกจากร่างบางในอ้อมกอดหลังเธอผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทว่ายังไม่ทันจะได้ลุกจากเตียง มือบางกลับคว้าแขนผมไปกอดแน่น ใบหน้าสวยแนบชิดกับหลังมือของผม เหมือนกับตอนนั้นไม่มีผิด ตอนที่ผมเช็ดตัวให้เธอ

“…” ผมนั่งนิ่งมองสายซอหลับตาพริ้มอย่างสบายใจ ทั้งที่เธอเพิ่งจะถูกผมเอาเปรียบไปแท้ ๆ แต่กลับนอนหลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ