บทที่ 73 มันคือความรัก

ฉันกลับมาบ้านในตอนสาย ๆ ของวัน เตี่ยกับม้าไปต่างจังหวัด มีแค่สายซึงที่ยังอยู่ในบ้าน ทันทีที่เห็นหน้าฉัน หมอนั่นก็มองแรงใส่ สายตาเต็มไปด้วยความตำหนิ

“กลับมาได้สักทีนะ คงดีใจล่ะสิที่จะได้ย้ายออกไปแล้ว” เสียงค่อนขอดจากน้องชายทำฉันปรายตาไปมองอย่างอดไม่ได้

“งั้นแกก็ดีใจเหมือนกันน่ะสิ ฉันไม่อยู่ขวางหู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ