บทที่ 10 ลืมสนิท

ตื๊ดดดด ตื๊ดดด

“ครับเอแคร์”

“เจอแล้ว อื้ม ไม่สบายนิดหน่อยก็เลยอยู่ดูแล”

“ใช่เพิ่งตื่นนี่แหละ”

“โอเคเดี๋ยวเจอกันนะ ยังอยู่ที่นี่ต่อใช่ไหม”

“แคร์...รอก่อนนะ”

ติ๊ด!

“อืม~”

วางสายจากใครก็ไม่รู้ด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนแล้วก็หันกลับมากอดฉันเอาไว้อีกครั้ง น้ำเสียงแบบนี้เมียแน่นอน เฮ้อ! จูนเอ้ยจะตื่นมาด่าโวยวายอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ