บทที่ 29 ไร้ซึ่งความหวาน

“อื้อ~ พี่กราฟ ซี๊ด~” เสียงหวานของปั้นหยากำลังทำให้ผมอดทนไม่ไหวอีกต่อไป อย่าครางเร่าร้อนมากได้ไหมที่รักพี่จะทนทำช้า ๆ ไม่ไหวอยู่แล้ว พี่จะทำอยู่แต่ใจเย็น ๆ ได้ไหมพี่ทำช้า ๆ แบบนี้ก็เพราะกลัวที่รักเจ็บไม่รู้รึไง

“พี่กราฟขา~” พอผมไม่ตอบอะไรมือปั้นหยาก็ยิ่งลูบไปทั่วตัวแล้วก็ส่งเสียงเรียกแบบสะท้านอารมณ์...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ