Chapter : 17

“น้ำหวาน น้ำหวาน ตื่นได้แล้วยัยขี้เซา”

“อื้อ! ใครมาปลุกวะ! จะนอนโว๊ย!”

“ตื่นได้แล้วอย่ามาโวยวายนี่บ่ายแล้ว” พอเสียงนั้นจบลงฉันที่กำลังงัวเงียและง่วงมากก็เริ่มรู้สึกว่ามีความเย็นของแอร์มาปะทะที่ไหล่ คงเป็นเพราะมีคนดึงผ้าห่มออกแน่ ๆ

“อื้อ! คุณพอร์ชหวานจะนอน~” ฉันสะลึมสะลือลืมตาขึ้นมาทำให้มองเห็นใบหน้...