บทที่ 29 ภุชงค์

“กริ๊ง ๆ กริ๊ง ๆ”

ภุชงค์งัวเงีย รีบใช้มือควานหาโทรศัพท์ เขากดรับสาย ได้ยินเสียงตามสายส่งมาด้วยเสียงอันทรงพลัง และกรุ่นด้วยน้ำเสียงปนความโมโหปนมานิด ๆ ต่อว่า

“คุณหนูคะ รับสายได้เสียทีนะคะ ไม่มีบ้านช่องให้กลับแล้วหรือไงคะ สามวันแล้วนะคะที่ไม่กลับมานอนที่บ้าน ไม่โทรบอกป้าก่อนด้วยนะ ว่าจะไปไหน โทรไปก็...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ