บทที่ 31 ตามกลับบ้าน

“ปกติไม่ค่อยได้ออกงาน ยังไงจะไปให้ตรงเวลาค่ะ” เธอตอบเขาแบบจริงใจ และปรายตาดูมือของชายหนุ่มที่ยังไม่ยอมปล่อยออกจากข้อศอกของเธอ

เมื่อเขาเห็นกิริยาของเธอ ชายหนุ่มยิ้มเก้อ ๆ รีบปล่อยมือจากข้อศอกของเธอทันที

“ครับ แล้วเจอกันนะครับ มาถึงแล้ว โทรหาผมนะครับ” เขาส่งยิ้มหวานแสดงความดีใจออกนอกหน้า

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ