บทที่ 22 ตอนที่ 22

“ถึงแล้ว”

ธีโอพูดขึ้นลอยๆ หลังจากนำรถหรูเข้ามาจอดที่หน้าคฤหาสน์หลังงามของตัวเอง

“บอกว่าถึงแล้วไงครับ ลงได้แล้ว”

เมื่อไม่มีเสียงตอบกลับมาทำให้เขาต้องหันไปมอง ท่ามกลางแสงจันทร์ที่ส่องผ่านกระจกเข้ามาภายในตัวรถ ทำให้เขาได้เห็นดวงหน้าของ ณดาภายใต้แสงจันทร์

ชั่ววูบหนึ่งเขารู้สึกเหมือนหัวใจกำลังเต้นแรง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ