บทที่ 109 ถูกยิง

“ผมอยากบอก..บอกคุณว่า...ผม...ระ...รักคะ...”

พอขาดคำเท่านั้น แล้วทุกสิ่งทุกอย่างรอบกายเขาก็ดับวูบไปทันที

“เพล้ง!”

เสียงแก้วกระทบพื้นแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ทำให้คนที่กำลังแง้มประตูจะก้าวเข้ามาถึงกับหยุดชะงัก

“ว่าไงนะ พูดใหม่ซิ”

เสียงตวาดลั่น ของคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงทำให้คนยืนฟังคิ้วขมวด

...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ