บทที่ 21 ตื่นได้แล้วคนขี้เซา

“เอาเหอะๆ ผมไม่ตายง่ายๆหรอก จะพยายามอยู่ให้ถึง 2 เดือนก่อน นี่ยังเหลืออีกตั้งหลายวัน คุณอย่าห่วงไปเลยน่า...”

ปากอย่างงี้นี่เล่า  มันน่าให้อดตายไปเลยไม่ต้องกิน ตาบ้าเอ้ย...

“นี่คุณ...เลือกเอานะคะว่าจะกินดีดี หรือกินด้วยน้ำตา” หล่อนขู่ฟ่อ

“ตกลงคุณเป็นเลขา หรือว่าเป็นเจ้านายผมกันนี่  ผมบอกแล้วไงว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ