บทที่ 29 ชะนีชรา

แก้มเนียนใสค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อเหมือนลูกตำลึงสุก  และยิ่งแดงขึ้นอีก  เมื่อเขาแกล้งพลิกมือแข็งแรงมาเกาะกุมมือนุ่มนิ่มของหล่อนคลึงเบาๆไม่ยอมปล่อย นาทีต่อมา...ใบหน้าหล่อเหลาก็ค่อยๆเคลื่อนเข้ามาใกล้ ... ใกล้อีกนิด...  ใกล้... จนแทบเห็นรายละเอียดทุกอณูบนใบหน้าสวยหวานของหล่อนอย่างชัดเจน  สายตาคมก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ