บทที่ 69 ไล่ออกงั้นเหรอ ฮึ ฝันไปเถอะย่ะ...

“ปัง! บัดซบที่สุด”

คนพูดทุบโต๊ะปังด้วยความโมโหสุดขีด ทำเอาคนฟังที่ยืนก้มหน้ารอรับโทษทัณฑ์ทั้งสองถึงกับสะดุ้งเฮือกขวัญบินไปตามๆกัน

“พวกแกทำงานกันประสาอะไร ปล่อยให้มันรอดไปได้”

“ขอโทษครับท่าน”

“ฉันไม่ต้องการได้ยินคำขอโทษงี่เง่าๆของพวกแกนะ  แค่อยากรู้ พวกแกพลาดได้ไงต่างหาก...ว่าไง?”

“เอ่อ...คือว่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ