บทที่ 93 ไม่ได้ช่วยทำให้หล่อนลืมเลือน “เขา” ไปจากใจซักนิด

จริงสินะ!  หล่อนลืมไปสนิทเลยว่าวันนี้พ่อเลี้ยงดามพ์บอกว่าจะเข้ากรุงเทพ  ขวัญฟ้าเบือนหน้ามองช่อกุหลาบขาวแห้งๆ ช่อนั้นพลางถอนหายใจ  หล่อนไม่ได้พบหน้าเจ้าของช่อดอกไม้คนนั้นมาหนึ่งเดือนเต็มๆแล้วหรือนี่   ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ  จะหาเลขาคนใหม่มาช่วยงานได้หรือยัง  หรือต้องทำอะไรคนเดียวอยู่   เขาเป็นค...