บทที่ 67 ตอนที่ 67

จู่ๆ ได้เป็นครู 2

ยิ้มหวานซบใบหน้ากับอกแน่นของเขา ต่อให้ไม่อยากอยู่ใกล้เขาเท่าไหร่ เกรงตนผลอใจ จึงผลักตัวเองออกจากความอุ่นอย่างนึกเสียดาย

“ฉันแค่คิดถึงพ่อกับแม่และปู่ สบายใจได้เลยนะ ฉันยังไม่ขายที่ตอนนี้หรอก เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ฉันจะกลับกรุงเทพ”

“คุณจะไปอยู่กับใคร ไม่เหงาเหรอ” เกิดเสียดายเธอขึ้นมา ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ