บทที่ 74 ตอนที่ 74

ไปแต่งงาน 2

นับหนึ่งเข้าใจความรู้สึกนี้ดี จึงรั้งหญิงสาวเข้ามากอด “โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ” ปลอบเหมือนปลอบเด็กน้อยคนหนึ่ง

“ฉันเสียพ่อแม่พร้อมกัน อีกสิบปีต่อมาฉันเสียปู่ ตอนนั้นฉันเข้มแข็งไม่ไหวจริงๆ ฉันไม่กล้าไปเผาปู่ มันสะเทือนใจเกินไป”

“ญาติๆ ของฉันทะเลาะกันเรื่องงานศพ ทะเลาะเรื่องมรดก ยังไม่พ้นงานศ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ