บทที่ 135 C.30 [อย่าเสียใจคนเดียว] (4)

“อิอิ จับไว้แน่น ๆ นะครับชาตินี้จะได้รักกันนาน ๆ” ผมพูดเสียงแผ่วในตอนท้ายราวว่าจะให้สะท้อนดังกึกก้องในใจของผมคนเดียวแต่พี่คิมก็ก้มหน้าลงมาถามผมในระยะประชิดจนผมต้องรีบปฏิเสธไปแบบแนบเนียน

“อะไรนะ”

“เปล่า ๆ”

พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงจนแสงสีส้มพาดผ่านปลายยอดเจดีย์อย่างเอื่อยเฉื่อย กลิ่นธูปจาง ๆ ยังลอยอยู...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ