บทที่ 199 C.47 [ตกหลุมรักซ้ำ ๆ] (3)

“กูอยากให้มึงมีความสุขที่สุด…” เสียงพี่หนาวอ่อนลงในตอนแรก เหมือนคำสารภาพที่เปลือยเปล่า แต่แล้วถ้อยคำนั้นกลับแปรเปลี่ยนราวกับความเสียใจที่ถูกบีบอัดด้วยความเคียดแค้น “…แต่ต้องไม่ใช่มัน!!!”

ประโยคนั้นกระแทกเข้ากลางอกอย่างจังไม่ใช่เพราะผมรู้สึกผิด แต่เพราะผมรู้ซึ้งถึงความเจ็บแบบที่ไม่ต้องพูดออกไปตรง ๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ