บทที่ 152 #Special (ArmTay) 5 “You are the flower of my life.” (3)

“ขอโทษ...เรื่องอากงนะไทม์” ผมถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“เตไม่จำเป็นต้องขอโทษเลย มันไม่ใช่ความผิดเตนะ” ไทม์พยายามเดินเข้ามาใกล้ผมอีกรอบ และผมก็ก้าวถอยหลังโดยที่มันเป็นความเคยชินและความหวาดกลัวไปแล้ว “เต...” แล้วนั่นทำให้ไทม์ก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นหนักกว่าเดิม “เตไม่รักไทม์แล้วใช่ไหม ?” ไทม์ที่ฟ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ