บทที่ 207 TTS EP. 45 The End (อวสาน) (7)

ผมกรีดร้องออกมาอย่างหนักและเพิ่งตระหนักได้ว่า ความเสียใจที่ผ่านมาไม่ได้มีค่าอะไรเท่ากับความสูญเสียในครั้งนี้เลย ผมอ่อนแอได้อย่างไม่อายใครและช้ำทุรนทุรายคล้ายคนกำลังจะขาดใจตายเสียให้ได้ ได้โปรดเถิด...ผมไม่ได้ต้องการให้ทุกอย่างมันเป็นอย่างนี้เลย มาเก๊า...พี่ขอโทษ

ผมทนพิษบาดแผลในครั้งนี้ไม่ไหวแล้ว ทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ