บทที่ 47 TTS EP. 14 A Quiet Place (ดินแดนไร้เสียง) (3)

“สักแก้วไหมครับ” ผมยื่นกาแฟแก้วนึงไปที่เขา จนสีหน้าบูดบึ้งเงยหน้าขึ้นมามองผมด้วยความไม่สบอารมณ์

“ไม่!”

คำตอบเป็นไปตามคาดเลยแหะ...ตระกูลเศรษฐีที่อบรมเลี้ยงลูกมาอย่างตามใจคงไม่แปลกเท่าไหร่ที่การแสดงออกของพวกเขามันจะดูเย่อหยิ่งทรนงกันซะแบบนี้

“…” ผมไหวไหล่เล็กน้อยแล้วถือแก้วกาแฟในมือสองแก้ว พลางล้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ