บทที่ 4 ตอนที่ 4

“หอยหวานสุดๆ มานี่… ”

ด้วยท่าทางดุดัน น้ำเสียงทรงอำนาจอย่างผู้เป็นนาย เสี่ยอนันต์กระชากร่างของหลินลงมาจากโต๊ะ มือใหญ่กดแผ่นหลังของหล่อนให้คว่ำหน้าแนบลำตังลงกับโต๊ะทำงาน

“มะ… ไม่นะ… ไม่… ”

หลินร้องอย่างสับสนใจ ด้วยรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากสุดท้ายเงินเดือนที่อยากได้ก็ทำให้หล่อนกางแขนออกมาคว้าขอบโต๊เป็นที่ยึดเกาะ เหลียวหลังมองมาเสี่ยอนันต์กำลังถอดกางเกงลนลาน

“จัดให้… หอยแดงน่ากระแทก เดี๋ยวอั๊วจะเสียบให้ดิ้นเลยแม่คุณเอ๊ย”

บอกพลางตะปบสะโพกของหล่อนแรงๆ ดันจนหนั่นจะโพกอวบขาวโยกโย้ไปบ้างหน้า เปิดทางให้พูเนื้ออวบอูมหนีบแน่นอยู่ระหว่างง่ามขา ปลิ้นทะลักออกมารับดุ้นเอ็นยาวใหญ่ กดหัวถอกแหวกกลีบแล้วกระเด้าเข้าใส่เสียงดังพลั่ก ส่งยาวยาวใหญ่เข้าใส่มิดสุดพวงเพศ

“อ๊ายยย… ”

เพียงพรวดเดียวของแรงกระเด้าดุดัน แก่นกายไร้กระดูกของเสี่ยอนันต์ก็ฝังแน่นเต็มร่องสวาทของหลินที่ขมิบรัดพัลวัน หล่อนแอ่นก้นออกมาอัดเสย เพื่อให้อวัยวะเพศสอดใส่เข้าหากันแน่น

“อูยยย… อืยยย… แน่นเหลือเกิน ใหญ่เหลือเกิน”

หลินขนลุกไปหมดแล้ว ทั้งเสียว ทั้งจุกแน่น แต่ก็มันสุดๆ จนไม่อยากให้เขาหยุดกระเด้า

“หึๆ… ชอบละสิ”

เสี่ยอนันต์รู้ทัน ปล่อยให้แก่นกายอวบใหญ่ แช่นิ่งอยู่ในความคับแน่นของแม่ม่ายเพียงอึดใจสั้นๆ รอให้รูหอยของหลินเริ่มคุ้นชินกับความใหญ่โตของเขา

“อู้วววว… อูย… แน่นมากเสี่ยขา”

ครั้นเมื่อหลินเริ่มขมิบ ส่งสัญญาณตอดรัดไอ้จ้อนเป็นจังหวะ เสี่ยอนันต์ก็ถอนแก่นกายออกมาเพียงครึ่งแก่น คาเอาไว้ มองดูด้วยความสะใจ ก่อนจะกดทะลวงซ้ำลงมามิดพวงเสียงดังบลั่บ คราวนี้เนื้อกับเนื้อสนิทแน่นจนไม่เหลือที่ว่างให้อากาศสวนออกมา

“อ๊า… โอ้ว… แน่นเหลือเกิน”

หลินสูดซี้ดริมฝีปากเหมือนกินแกงเผ็ดเข้าไปหลายคำ ขณะเสี่ยอนันต์แอ่นก้นกระแทกแก่นกายใหญ่ยาวเข้าใส่ซ้ำๆ รุนแรงเสียจนหน้าท้องของเขาอัดกระแทกเข้ากับก้นของหล่อนเสียงดังพลั่บๆ จนเกิดเป็นรอยช้ำแดงด้วย อารมณ์หฤหรรษ์ที่กำลังโลดทะยานขึ้นถึงขีดสุดจนลืมเจ็บด้วยกันทั้งคู่

“โอ้ว… โอ้ว… โอ้ว… โอ้ว… ”

หลินเปล่งเสียงร้องครางตามจังหวะกระเด้า นานมากแล้ว ที่ไม่ได้โดนแบบนี้ เป็นเวลาเดียวกับที่หมวยก้าวเข้ามาที่หน้าห้องทำงานพอดี หลังจากเดินตามหาเสี่ยอนันต์อยู่ครู่ใหญ่ๆ แต่ไม่เจอ จึงตัดสินใจมาดูที่ห้องทำงาน และได้พบกับเหตุการณ์ไม่คาดฝัน

“โอ้ว… พระเจ้าช่วยกล้วยทอด”

หมวยยกมือขึ้นปิดปาก แอบทาบดวงตากับช่องว่างระหว่างประตูที่เปิดแง้มเอาไว้ เพราะว่าตอนเดินเข้ามาหาหลิน เสี่ยอนันต์รีบร้อนจนลืมล็อคประตู

“อ่า... มันสุดๆ หนูจ๋า… ”

เสี่ยอนันต์สอดแขนข้างหนึ่งรัดเอวของหลินเอาไว้แน่น รั้งให้ก้นกระดกโด่งขึ้นมารับดุ้นเนื้อ เสียบกระเด้าเมามัน

“อูย... แน่นสุดๆ เสียวหอยสุดๆ เสี่ยขากระแทกแรงเหลือเกิน”

หลินครางด้วยความพึงพอใจ มืออีกข้างของเสี่ยหื่นตะปบสะโพกอวบขาว ฟาดรัวๆ ดังเพียะๆ แล้วดันให้โย้ไปข้างหน้าเพื่อให้พูเนื้อปลิ้นทะลักออกมาให้เขาสอดใส่ได้อย่างล้ำลึกถึงอกถึงใจหล่อน

“อ่า... อูย… ”

หลินยังคงครางกระเส่า ‘ความเสียวไม่เคยปราณีใคร’ คำนี้เป็นจริง หล่อนแอ่นก้นกระแทกสวนท้องของเสี่ยอนันต์ที่เสียดสีเข้ามาแนบชิดก้นกอยหนั่นแน่น เขาแอ่นสะโพกโขลกรัวขีปนาวุธชุดใหญ่เข้าใส่ฐานทัพของหล่อนเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ตอนนี้ภายในห้องทำงานระงมไปด้วยเสียงร่างกายกระแทกกระทั้นเข้าหากันหนักหน่วงรุนแรง

“อูย… มันสุดๆ… ”

หลินครางกระเส่า ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าการที่หล่อนตัดสินใจให้เสี่ยเอาเพื่อแลกเปลี่ยนกับการได้ขึ้นเงินเดือน จะเสียวซ่านมันสุดๆ ทำเอาติดอกติดใจ

ใครจะคิดว่าเสี่ยอนันต์ที่อายุไม่ใช่น้อย ยังมีเรี่ยวแรง แทงลึก… แทงหนักจนหล่อนน้ำทะลัก ไม่คิดว่าเขาจะขยี้สวาทหล่อนได้อย่างดิบเถื่อนดุดันถึงอกถึงใจเหลือเกิน

“ไม่ไหวแล้ว… แตกเถอะค่ะเสี่ยขา… อ๊อย… เดี๋ยวใครมาเห็น”

เสียงครวญครางเร่งเร้า เล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากระริกสั่น หลินซ่านเสียวจนกลั้นไม่ไหว

บทก่อนหน้า
บทถัดไป