บทที่ 74 ตอนที่ 74

“มิ้น…”

นายหัวเรียก สายตาจับอยู่กับภาพของหญิงสาวที่กำลังนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้น ใบหน้าสวยซุกอยู่กับฝ่ามือที่วางอยู่บนเข่าทั้งสองข้างของตัวเอง

“เป็นอะไร”

“เปล่าค่ะ…”

คนที่กำลังร้องไห้ตอบโดยไม่มองหน้านายหัว

“ก็เห็นอยู่นี่ไงว่าร้องไห้… ยังจะมาปากแข็งว่าไม่เป็นอะไร”

เขาว่า

“ช่างปะไร… จะร้องไห้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ