บทที่ 16 Chapter 16

แม้เสียงทุ้มจะเนิบนุ่มเจือความรื่นรมย์ พัลลภารีบกลั้นสะอื้นจนอกแน่นไปหมด

“ดูครับ”

คำสั่งนั้นทำให้เธอต้องหลุบตามองตามือใหญ่ เขาเริ่มแกะชิ้นส่วนปืนออกทีละชิ้น วางเรียงกันบนโต๊ะกระจก แล้วประกอบใหม่

“หนูลองทำ”

“หนูไม่”

จมูกโด่งไถลงกับนวลแก้ม “ลองครับพันช์”

มันคือการบังคับแกมข่มขู่ พัลลภาเอื้อมมือส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ