บทที่ 100 รอยยิ้มของใครบางคน

รมย์รวัตรเอนกายพิงหัวเตียง หลังจากผ่านงานวิวาห์ ร่างกายเริ่มอ่อนเพลีย เหลือบมองภรรยาที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ หล่อนเดินมาแล้วหย่อนกายลงบนเตียง

“เหนื่อยหรือเปล่าครับณี?” เขาถามเสียงแผ่ว

“ไม่หรอกค่ะ ณีดีใจมากกว่า”

ร่างสูงลุกนั่ง แล้วรั้งร่างภรรยาให้หันมาเผชิญหน้า มือยกเกลี่ยผมทัดไว้ที่ใบหูจ้องหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ