บทที่ 29 ใจจำนน

“มิก็ดีใจ ดีใจมากที่แม่ยังอยู่กับมิ อย่าเป็นอะไรอีกเลยนะคะ มิจะทนไม่ไหวแล้วคะแม่” หล่อนร้องไป พร่ำบอกความรู้สึกจากภายในให้มารดารับรู้

คมฉณัฐเบือนหน้าหนี สงสารครอบครัวนี้จับใจ ต้องมาเจอกับเรื่องร้ายๆ โชคดีที่อาดาวเรืองยังรอดพ้นวิกฤติมาได้ ไม่เช่นนั้น เขาไม่อยากคิดเลยมิลันดาจะร่ำไห้ปานขาดใจสักเพียงใด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ