บทที่ 57 จุดเริ่มต้นของความเจ็บ

ธีระชาติลืมตาขึ้นมายกมืออันอ่อนแรงกวักเรียกบุตรชายทั้งสอง รมย์รวัตรจึงพยักหน้าเพื่อให้น้องชายเดินเข้าไป พรหมเมศร์หยุดข้างเตียงแล้วนั่งลงบนเก้าอี้หลุบตามองพื้น พันเอกค่อยๆ ถอดเครื่องช่วยหายใจออก พยายามพูดกับบุตรชายที่ตนเองทอดทิ้ง

“พ่อขอ... โทษ” เสียงแหบพร่ากระซิบ เป็นสิ่งแรกที่เขาอยากทำมาแสนนาน

พรห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ