ขึ้นหัวเข่า

มุมมองของนิโคไล

ทันทีที่เราเข้ามาในรถ ผมก็เอนหลังพิงเบาะนั่ง เบาะหนังแข็งๆ กดทับแนวกระดูกสันหลังขณะที่ผมถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหนักช้าๆ มือขวายกขึ้นลูบไล้ใบหน้าอย่างอ่อนล้า ราวกับจะปัดเป่าความเครียดทั้งหมดออกไปได้ “เอ่อ” ผมพึมพำเสียงเบาและอ่อนแรง “ผมตกใจนะ”

ผมหันไปมองอเลสซานโดร เขายังคงนั่งตัวตร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ