อยากลืมเขา

มุมมองของนิโคไล

ผมส่ายหน้า “ผมไม่เข้าไปนะ”

ลีอาห์คว้าแขนผมแล้วก้มหลบตอนที่เฮลิคอปเตอร์บินผ่านเหนือหัวเราไป รอบตัวเรามีแต่ต้นไม้สูง เราอยู่กลางที่รกร้างห่างไกลผู้คน เราไม่ได้อยู่นิวยอร์กแล้วด้วยซ้ำ ทั้งที่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ชั่วโมงเองนับตั้งแต่ผมออกมากับคนขับรถของลีอาห์ ซึ่งผมได้ยินลีอาห์เรียกว่ามาร์...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ