ฉันไม่อยากฆ่าคุณ

“คนของเรา? คนของเราเรอะ?!” มันหัวเราะ “คนของกู! ตอนที่กูบอกว่ากูเลือกคนสามร้อยสามสิบคนนี้มากับมือ กูหมายถึงกูเลือกคนที่ภักดีต่อกู ไม่ใช่มึง ส่วนคนที่เหลือของตระกูลซัลวาตอเรที่ภักดีต่อมึงน่ะ มันไม่มีประโยชน์อะไรกับกู กูก็เลยทิ้งพวกมันไว้ที่ซิซิลี”

ฉันจ้องมันเขม็ง “แก-”

“ก็แค่อาศัยไอ้พวกเหี้ยไม่กี่ค...