บทที่ 26

เลย์ลาเผลอเงยหน้าขึ้น ใช้มือปิดปากไอเบาๆ ดวงตาของเธอวอกแวกอย่างประหม่าขณะที่ร่างกายเกร็งขึ้นเล็กน้อย เธอไม่กล้าสบตาโนอาห์ สายตาจับจ้องไปที่อื่นที่ไม่ใช่ใบหน้าของเขา

เธอคิดในใจ ‘เขาต้องรู้แล้วแน่ๆ ว่าฉันกำลังหลอกใช้เขาอยู่’

ความคิดนั้นทำให้เธอรู้สึกผิดจนเต็มอก จนนึกเสียใจที่ไปท้าทายเซธ

ราวห้าถึงหก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ