บทที่ 20 บทที่ 19 ของเล่น

บทที่ 19 ของเล่น

หลายนาทีที่นับดาวจมอยู่กับความรู้สึกดิ่งลึกเหมือนก้าวไปยืนอยู่ปากเหว จะก้าวไปทางไหนก็ไม่พ้นที่จะตกลงไปในเหวลึกที่ด้านล่างดำทมิฬไร้แสงสว่างเปรียบเสมือนธันวา เขามันใจร้ายเกินมนุษย์

"อย่าพลาดแล้วกัน" มือเรียวบางกำแน่น หากวันไหนที่เขาล้มรับรองว่าเธอจะเหยียบซ้ำแบบไม่ปรานีเลยล่ะ นับดาวปา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ