บทที่ 21 บทที่ 20 อวดดี

บทที่ 20 อวดดี

ร่างเล็กพาตัวเองขึ้นมาจนถึงห้องนอนในเวลาเจ็ดโมงเช้า เธอล้มตัวนอนลงบนเตียงนอนที่แสนคิดถึงและหลับไปจนถึงตอนเย็น

"อื้อ~" เธอลุกขึ้นมาจากเตียงด้วยความปวดร้าวเหมือนร่างกายจะแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ รับรู้ได้ทันทีว่าตนเองมีไข้

ครืด~ ครืด~

โทรศัพท์เธอสั่นสะเทือนอยู่บนเตียงทำให้นับดาวต้องเดินกลั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ