บทที่ 32 32

จิรัชยานึกแปลกใจว่านอกจากความตึงคับแน่นแล้วความเจ็บปวดที่เคยเผชิญและฝังรากลึกกลับไม่ปรากฏสักเสี้ยว ถ้าจะมีเห็นเป็นแต่ริ้วความเสียวซ่านที่แล่นผ่านจากจุดประสานแล้วเริ่มสะสมกระจุกตัวอยู่ที่ท้องน้อยให้วูบโหวงวูบไหว

“ซี้ด... อืม...” เธอสูดปากเบา ๆ เพื่อหวังระบายความเสียวกระสันนี้ พร้อมกับเรียกกำลังใจให้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ