บทที่ 40 40

“รู้งี้กูไม่มาดีกว่า ไอ้เพื่อนเวรทิ้งกันเสียได้” นั่งดื่มสักพักความหงุดหงิดก็ไม่ลดทอน ตัดสินใจเรียกเด็กสองคนหิ้วกลับไปกินที่บ้าน  ดูซิถ้ายายตัวจี๊ดเห็นแล้วยังจะปิดประตูห้องใส่ไม่ให้เขาเอาอีกมั้ย

จิรัชยาได้แต่จมจ่อมอยู่กับความคิดตัวเอง คิดสับสนวนไปเวียนมา แต่ทุกเรื่องเห็นจะหนีไม่พ้นเรื่องของคนใจร้าย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ