บทที่ 55 55

“บ้าบอ นี่มันเรื่องบ้าบอมาก” พอได้ฟังเทวาถึงกับอารมณ์ขึ้นกัดฟันกรอดกำหมัดแน่น นึกแค้นตัวต้นเรื่องจนแทบอยากจะจับมาหักคอ กลับกรุงเทพฯ ไปคราวนี้คงต้องจัดการอะไรขั้นเด็ดขาด

“ใช่ ฉันมันบ้าบอมาก” ที่ดันไปหลงรักคุณ

“ไปกันใหญ่แล้วเมียฉัน”

“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าเมีย” เสียงเล็กแหวลั่น เมื่อกี้เธอยังเศร้าเสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ