บทที่ 98 98

“ไม่ต้องครับ อีกสักพักผมจะไปทานข้างนอก” เขาตอบโดยไม่ได้หันมามองเธอ

เอ๊ะ เมินฉันเหรอ? กานติกาเป็นคนไม่ใส่ใจอะไรอยู่แล้ว แต่ถ้าโดนเมินละก็เธอจะไม่พอใจมาก เธอสงบอารมณ์พร้อมโค้งคำนับอีกฝ่าย

“เข้าใจแล้วค่ะ กานขอตัวนะคะ” พูดจบก็เดินออกมาด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดนิด ๆ

พอถึงโต๊ะทำงานก็คว้ากระเป๋าขึ้นมาสะพาย ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ