15

ข้าครางออกมาด้วยความเจ็บปวดรุนแรงที่ซี่โครงและหัวไหล่หลังจากถูกเหวี่ยงกระแทกพื้นไม้อย่างโหดเหี้ยม ข้าจ้องมองอาร์ทิมิส นางยกหมัดขึ้น สายตาคมกริบดั่งรัตติกาลอันไร้ที่สิ้นสุด แก้มของนางฟกช้ำและริมฝีปากก็เลือดไหลไม่หยุด แต่นางกลับไม่สนใจราวกับมันไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เราอยู่ตรงโถงทางเดินกว้าง ห่างจากห้องฝึ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ