บทที่ 477 มันไม่สามารถเป็นของฉันได้

ในเมื่อมอลลี่ยังไม่หลับ เอริคก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ

เอริคไม่แม้แต่จะไปอาบน้ำ เขาปลดเปลื้องอาภรณ์ขณะจุมพิตริมฝีปากที่เขาโหยหา จนกระทั่งกดร่างเธอแนบติดกับเตียงได้สำเร็จ

ภายใต้แสงจันทร์นวลใย ห้องทั้งห้องอบอวลไปด้วยเสียงลมหายใจหนักหน่วงชวนมัวเมาและเสียงครางแสนหวาน

หลังจากร่วมรักกัน ต่างคนต่างก็หมด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ