บทที่ 112 ชินอ๋องเปลี่ยนไป

“เช่นนี้นี่เอง เช่นนั้นข้าจะไปเจ้าค่ะ ข้าไม่เคยได้ออกจากจวนไปเที่ยวที่ใดเลยนอกเสียจากไปเดินซื้อของกับท่านแม่ เช่นนั้นครานี้ข้าจะพลาดได้เช่นไร” หญิงสาวอายุน้อยกว่าตอบสีหน้าเปื้อนยิ้ม ในใจของนางยามนี้จินตนาการถึงการนั่งจิบชาพลางเชยชมดอกเบญจมาศที่บานสะพรั่งพร้อมพูดคุยกับสหายอย่างสบายอารมณ์

“เจ้าไม่ไปถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ