บทที่ 114 ความคับแค้นของอ๋องหนุ่ม2/2

เมื่อหยุดยืนนิ่งมือหนาของบุรุษหนุ่มก็ราวกับจะออกแรงมากยิ่งขึ้น หญิงสาวมิอาจทนไหวจึงส่งเสียงร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“โอ๊ย! ท่านอ๋องเพคะ หม่อมฉันเจ็บเพคะ”

“แค่นี้เจ้าก็เจ็บแล้วอย่างนั้นหรือ เช่นนั้นเจ้าจะมีชีวิตรอดจากเงื้อมมือของข้าได้กี่วันกันเล่า”

เพียงได้ยินน้ำตาแห่งความเจ็บปนความกลัวก็ไหลออกมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ