บทที่ 127 การเตือน

ตำหนักบูรพา

หญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนเห็นสถานการณ์ย่ำแย่ลง ในใจก็รู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก ถึงยามนี้นางแทบหมดสติเพราะพิษไข้แต่กลัวว่าหากนางเผลอหลับตาไป ครั้นลืมตาขึ้นอีกคราอาจพบโศกนาฏกรรมที่ไม่อาจแก้ไขได้แล้ว นางจึงตั้งใจใช้แรงสุดท้ายที่มีห้ามบุรุษเลือดร้อนทั้งสองเอาไว้

“องค์รัชทายาทพอเถอะเพคะ หม่อมฉ...