บทที่ 131 ทิฐิ2/2

“ไยเจ้าจึงช่วยสิงเวยเอาไว้ ทั้งที่เขาทำให้เจ้าได้รับบาดเจ็บ” เว่ยชินอ๋องเอ่ยเสียงอ่อนลงกว่าก่อนหน้า คำสั่งสอนของมารดาทำให้อ๋องหนุ่มวางความถือดีของตนไปได้หลายส่วน

หญิงสาวยกมือขึ้นปาดน้ำตาก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อมิให้เสียงของตนสั่นจนบุรุษตรงหน้ารู้ว่านางร้องไห้ เพราะไม่อยากให้เขามองว่านางกำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ