บทที่ 35 อย่าคิดล่วงเกิน

ดวงตากลมโตเบิกค้าง ซูกุ้ยฟางตกตะลึงกับภาพที่ปรากฏ แม้เป็นเพียงชั่วพริบตา แต่นางล่วงรู้ว่าเกิดการดักซุ่มทำร้าย อีกฝ่ายเป็นกลุ่มคนสวมชุดดำปิดหน้าปิดตา ดูแล้วไม่ผิดไปจากเหตุการณ์บนเนินเขานิรนามที่นางเกือบถูกฉุดตัวไป

หญิงสาวไร้วรยุทธ์ ดังนั้นสิ่งเดียวที่ทำได้คือต้องหนีเอาตัวรอด

“หนีไป คุณหนู...อย่าให้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ