บทที่ 120 ไหนล่ะ? ภัยแล้ง

‘เอาเถอะถือเสียว่าข้าไม่ได้ถามก็แล้วกัน’ ในขณะที่หนิงอันกับเต่าตัวน้อยสนทนากันชายคนหนึ่งในกลุ่มโจรได้นำผ้ามาปิดตาและปากของนางอีกทั้งยังมัดมือมัดเท้าของเด็กหญิงเพื่อป้องกันการหลบหนี

หนิงอันทำเป็นขัดขืนเล็กน้อย “เจ้าอยู่เฉย ๆ ซะ หาไม่อย่าหาว่าพวกข้าใจร้าย” โจรคนหนึ่งพูดขึ้นเสียงเหี้ยม

หนิงอันได้ถูกโ...