บทที่ 128 จู่ ๆ ข้าก็กลายเป็นไอดอลยุคโบราณ

เช้าวันต่อมา หนิงอันผู้ยังไม่รู้ว่าตนถูกเรียกเข้าวังทำไม กำลังนั่งกินข้าวเช้าอย่างปกติ จนกระทั่งพ่อบ้านกึ่งเดินกึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาภายในห้องทานข้าว “เรียนนายท่าน เหลียงกงกงจากในวังมาขอรับ”

คำพูดนี้ทำให้หยูเจียงลุกขึ้นอย่างฉับพลันประหนึ่งมีสปริงติดอยู่ที่ก้น “พวกเรารีบออกไปรับราชโองการ”

ฮูหยินผ...