บทที่ 23 ปากหวาน

อันอันจึงได้ใช้สองมือรับเจ้าตัวน้อยมาจากผู้เป็นแม่พลางมองสำรวจเจ้าตัวเล็กไปด้วย “ดีนะที่ไม่บาดเจ็บ” สิ้นเสียงของเด็กน้อย ภายนอกห้องนอนของครอบครัวหยูก็มีเสียงฝีเท้าของคนสองสามคนมาพร้อมกับมีเสียงตะโกนถามขึ้นอย่างเป็นห่วง “พี่สะใภ้เกิดอะไรขึ้นข้าได้ยินเสียงร้องของเสี่ยวอัน”

“น้องสะใภ้ไม่มีอะไรหรอก เสี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ