บทที่ 33 EP 11 ความลับในใจ [2]

ออด~

เสียงออดหน้าห้องดึงผมออกจากห้วงภวังค์ ก่อนจะรีบก้มมองเลโก้ที่เริ่มขยับ หัวคิ้วเข้มๆ ที่เรียงเส้นสวยขมวดเข้าหากันเล็กน้อยเพราะความปวดเมื่อยของกล้ามเนื้อ ผมตัดสินใจก้มลงไปจูบเบาๆ ที่หน้าผาก หวังเพียงปลอบประโลมให้เขาพักผ่อนต่อให้สบาย

“หลับซะเด็กดี” ผมกระซิบบอกเบาๆ ไม่รู้ว่าผมตาฝาดไปรึเปล่าที่พอพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ